Przejdź do treści

Formy ugorowania w II połowie XIX wieku / Forms to lie fallow n the second half of the XIXth century (mapa 159, karta LXXII)

[na podstawie badań PAE z 1954 r.]

Tytuł

Formy ugorowania w II połowie XIX wieku / Forms to lie fallow n the second half of the XIXth century (mapa 159, karta LXXII)

[na podstawie badań PAE z 1954 r.]

Temat

kultura materialna ; rolnictwo ; struktura użytków ; ugór ; zabiegi podnoszące żyzność ziemi ; ugorowanie

Opis

mapa ukazuje formy ugorowania w II połowie XIX wieku ; zawarto na niej następujące informacje: A. Ugorowanie właściwe. 1 - raz w ciągu 2 lat około połowy areału uprawnego, w gospodarce dwupolowej, zbiorowej lub indywidualnej (w tym również jednopolówka ugorowa w strefie podgórskiej)*, 2 - raz w ciągu 3 lat, około 1/3 areału w gospodarce trójpolowej zbiorowej, 3 - raz w ciągu trzech lat, około 1/3 areału w gospodarce trójpolowej indywidualnej. B. Ugorowanie przeżytkowe**. 4 - poniżej 1/3 areału, regularnie lub w zależności od potrzeby w gospodarstwach indywidualnych, 5 - tzw. "ugór świętojański". C. Inne oznaczenia. 6 - zgeneralizowana granica południowo-zachodnia zwartych zasięgów ugorowania zbiorowego w gospodarstwach trójpolowych, 7 - zgeneralizowana granica północno-wschodnia zwartych zasięgów ugorowania przeżytkowego, 8 - nie stwierdzono ugorowania, 9 - brak materiałów, 10 - znak górny oznacza, że dane zjawisko występuje we wsi obocznie

Uwagi: 
* W strefie podgórskiej obok systemu dwupolowego lub innych form gospodarki występuje również jednopolówka, czyli roczne ugorowanie w całości raz w ciągu dwóch lat przeważnie odległych poletek (tzw. owsiska).
** Ugorowanie przeżytkowe - stosowane głównie w celu uzyskania pastwiska przez rok lub dłużej na około 1/4 areału lub poniżej w gospodarce indywidualnej oraz tzw. "ugór świętojański", stosowany przez około 9 miesięcy w roku, z uprawą roślin paszowych, począwszy od czerwca (24 VI - św. Jana), w gospodarce trójpolowej lub wielopolowej. Na mapie nie uwzględniono formy zastępczej dawnego ugoru, a mianowicie tzw. "ugoru zielonego", czyli zagonów roślin paszowych (przeważnie koniczyny) pozostawionych na rok lub dłużej w celu wypasania bydła.

Twórca

Grocholski, Jerzy ; Trawińska, Maria

Źródło

Polski atlas etnograficzny. T. III. Red. Józef Gajek. Warszawa 1968, syg. <PAE/AE/4> , <A.35/3>

Wydawca

Instytut Historii Kultury Materialnej PAN

Data

1968

Współtwórca

Gajek, Józef. Kier. nauk.

Prawa

umowa z twórcą (umowa licencyjna)

Powiązanie

Polski Atlas Etnograficzny ; Polish Ethnographic Atlas

Format

image/jpeg

Język

pol

Rodzaj

mapa ; atlas

Identyfikator

syg. <PAE_MO_0176_01>

Zasięg

ogólnopolski